- nie pytać o coś
- не счита́ться с че́м-л., не обраща́ть внима́ния на что́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nie pytać o coś
Смотреть что такое "nie pytać o coś" в других словарях:
nie pytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nie pytaćam, nie pytaća, nie pytaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} nie interesować się czymś, nie dbać o coś, nie zważać na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy spotykał ładną dziewczynę, nie pytał o nic, natychmiast proponował … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pytać — ndk I, pytaćam, pytaćasz, pytaćają, pytaćaj, pytaćał, pytaćany 1. «zwracać się do kogoś w formie wymagającej odpowiedzi w celu uzyskania jakiejś informacji, wiadomości, zezwolenia na coś; informować się, indagować, zapytywać» Pytać o drogę, o… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
nowina — ż IV, CMs. nowinanie; lm D. nowinain 1. «nowa, nie znana, często niespodziewana wiadomość, wieść» Ciekawa, dobra, zła, miła, pomyślna, radosna, smutna, ważna, wielka nowina. Najświeższe nowiny dnia. Nowiny z szerokiego świata. Garść, lawina nowin … Słownik języka polskiego
zgoda — ż IV, CMs. zgodzie, blm 1. «stan, w którym nie ma zatargów, kłótni, konfliktów; harmonia, pogodzenie się, pojednanie, porozumienie» Braterska zgoda. Żyć w zgodzie z kimś. Podać rękę na zgodę. Był skłonny do zgody. W domu zapanowała nareszcie… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… … Słownik języka polskiego
pytanie — n I 1. rzecz. od pytać. 2. lm D. pytanieań «zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś itp.» Niedyskretne, nieśmiałe, obcesowe, podchwytliwe pytanie.… … Słownik języka polskiego
o — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę o» ∆ O kreskowane «litera ó oznaczająca brzmienie u, stosowana przede wszystkim w wypadkach, gdy samogłoska ta wymienia się z o, np. wóz wozy» 2. «samogłoska ustna wymawiana przy niewielkim wzniesieniu tylnej… … Słownik języka polskiego
się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… … Słownik języka polskiego
zamrzeć — 1. Dech, oddech zamarł komuś w piersi (w piersiach) «ktoś przestał na moment oddychać, zwykle z emocji»: Przestał oddychać, oddech zamarł mu w piersiach. Przez jakąś niepojęcie krótką chwilę wątpił, wątpił tak, jak się wątpi w chwili największej … Słownik frazeologiczny
